De belangrijkste boodschap van Nils Roemen is dat we weer moeten leren om zaken te proberen, zonder van tevoren te weten of het ook gaat lukken. Dit betekent o.a. niet meer werken met offertes en opdrachten. Daarnaast zijn er structureel zoveel spullen over, dat we makkelijk meer van elkaar kunnen lenen of spullen kunnen weggeven. Hij noemt dit 'sociale overwaarde' (alles wat over is aan kennis, tijd, materiaal, talent en menskracht).
Vragen
Verder moeten we weer leren om een ander om hulp te vragen en meer netwerken ('collectieve bouwkracht') gaan mobiliseren. Als je een vraag stelt aan een ander zijn mensen altijd bereid te helpen, is zijn ervaring. Zonder te vragen wat ze ervoor terug krijgen. Doordat we echter met z'n allen verleerd zijn om een ander om hulp te vragen, is er een heel 'gala aan gemiste kansen' ontstaan. Je moet echter zo concreet mogelijk formuleren wat je wilt en leren te 'grabbelen' tussen alle zaken die over zijn. Het motto van Nils Roemen luidt dan ook: 'als je je huis wilt verven moet je geen geld vragen om verf te kunnen kopen, maar moet je om verf vragen" (#durftevragen).
Spelregels
Nils Roemen hanteert altijd de volgende spelregels bij zijn activiteiten:
er wordt geen gebruik gemaakt van geld (geeft altijd 'gedoe' en gaat niet uit van intrinsieke motivatie). Geld moet het sluitstuk zijn, pas als is gebleken dat iets zonder geld echt niet kan;
hij vraagt altijd van tevoren of het mag mislukken. Hierdoor ga je andere dingen proberen en ben je niet alleen maar bezig met het camoufleren van fouten;
de resultaten mogen met anderen worden gedeeld. Hierdoor kunnen andere projecten profiteren van de lessen die geleerd worden (maak gebruik van 'copyleft' in plaats van copyright);
stoppen met trekken aan dode paarden. Er is een verschil tussen 'putjes' en 'motortjes': als je een knaak in een putje gooit, ben je hem kwijt. Gooi je een knaak in een motortje dan gaat deze bewegen. Probeer vooral de 'motortjes' aan elkaar te verbinden.
Zie ook 'TEDx Talk': https://www.youtube.com/watch?v=HKpEnhmXM_4